|
Ook Albanezen zeggen proost!! |
21-07-2015. We zijn vandaag in de richting van Miloti gefietst. Eenmaal in Miloti, gaan we de binnenlanden van Albanië in. Wat een prachtig land.
|
Handel op de vuilnisbelt |
Wat een vriendelijke mensen. De tijd heeft hier stil gestaan. We fietsen nu richting Burreli, door een kloof langs de rivier de Mat, wat een mooi landschap. We worden door vele Albanezen begroet. Mensen zijn erg vriendelijk en behulpzaam. We krijgen steeds ijswater aangeboden. Echter we zien ook de andere kant, diverse keren een Beer in kleine kooien gezien, die op erven worden gehouden. Beren die neurotisch gedrag vertonen en maar heen en weer ijsberen langs de tralies. Ik heb nog wat druiven over en voer ze allemaal op.
Er is geen verkeersbord waar geen kogelgat in zit. Let ook niet op de grote hoeveelheden vuil die langs de kant van de wegen ligt,toch is het een fascinerend land.
We hebben vandaag weer echt moeten afzien vanwege het niet bepaald vlakke landschap en de hitte. In Burreli komen we om 18.00 aan en nemen een hotel en een heerlijk biertje dat hebben we verdiend. Kilometerstand 2844 dagafstand 101
22-07-2015
Na ee lekker ontbijt in ons hotel, op pad gegaan. Gisteravond, heb ik aan het thuisfront aangegeven dat we de route omgooien en via Macedonië gaan fietsen. Niels de neef van Ria die gaat vandaag naar Macedonië en die willen we ontmoetten in Ohrid, aan het meer van Ohrid, een prachtig gebied. Ik heb met hem vrijdag afgesproken.
|
Zeg wat mot je!! |
|
Albanese natuur |
We fietsen wat we kunnen maar Albanië is zwaar. Om vrijdag Ohri te halen, moeten we een inhaalslag maken
|
Vrachtwagen wordt met tuinslang gekoeld, zo warm was het |
Bij Bulquiza chartert Peter een vervoer, althans wat je vervoer kunt noemen. Een Albanees met een oude Mercedes 190D, voorzien van een de bagageerail, en waar onze fietsen met snelbinders op worden gebonden. Dit heeft bepaald niet mijn voorkeur, en ik vrees voor onze fietsen. Als ze van het dak af donderen is het over en uit, zo simpel is het. Ik maan de chauffeur om kalm te rijden en hang steeds half uit het autoraam om te kijken of de snelbinders het wel houden. We worden 56 kilometer verder bij de grens met Macedonië gebracht. Gelukkig komen we wonder boven wonder heel aan. Na de grens fietsen we nog door tot Dibra en daar nemen we een hotel.
|
Albanese natuur |
Kilometerstand 2880 dagafstand 36 km
|
Beer in kooi op erf, schrijnend!! |
23-07-2015
|
Albanese natuur |
Peter en ik hebben gisteravond in het Hotel Leon, warm gegeten, en dat is niet goed bevallen. We zijn de hele nacht aan het overgeven geweest en aan de buikloop. Een kleine verschrikking. Toch willen we niet in Dibra blijven om daar uit te zieken en besluiten toch nog naar Ohrid te fietsen. Uiteraard merken we dat het voor geen meter wil. Gelukkig is de weg op een paar klimmen na vlak te noemen. Volkomen van de leg, bereiken we na 66 harde kilometers Ohrid. We nemen gelijk een hotel en zijn even van de wereld, eten lukt niet, dan maar veel drinken.
Ik ben zelf al vanaf 24 april vanaf Rome begonnen met fietsen naar Nederland tot 25 mei, daarna ben ik met een zeilreis van 1,5 week, mee geweest, daarna ben ik met deze Balkanreis begonnen. Ik heb inmiddels alweer ruim 5000 km op m,n teller staan. Het lijkt mij daarom verstandig om de thuiusreis te aanvaarden om het lichaam te laten herstellen. Peter en ik hebben in goed overleg dit besloten. We zijn een kilometer of 45 van de grens met Griekenland af. Peter en ik zijn bijna 6 weken, 24 uur per dag bij elkaar geweest. 2 volkomen vreemden van elkaar eigenlijk. Natuurlijk brengt af en toe de vermoeidheid en de hitte irritaties over en weer met zich mee, je wordt wat kort af tegen elkaar en dat zet de verhoudingen soms op scherp, dat is heel normaal in dit soort situaties.
|
Albanese natuur |
Toch kunnen we stellen dat we een mooie en zware toch hebben gehad tot nog toe. Peter doet het nog een paar dagen rustig aan om weer op krachten te komen.
|
Verkoeling aan de waterpomp |
Ik vlieg zaterdag 25 juli rechtstreeks vanaf Ohrid naar Amsterdam. Ik heb er alle vertrouwen in dat Peter zijn einddoel Kreta gaat halen, erg ver is dat niet meer. Ik vond het fijn een tijd zijn fietspartner te mogen zijn Peter het gaat je lukken, dat weet ik zeker.
|
Geen verkeersbord zonder kogelgaten |
|
Abanese boer met koe |
|
Albanees landbouwwerktuig |
|
Vaak waren de wegen zo |
|
Onze fietsen op het dak |
|
Onze vriendelijke chauffeur |
|
Willem in Macedonië |
|
Peter in Macedonië |
|
We zijn ff op. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten