Het telefoontje

Afgelopen vrijdag 17 januari omstreeks 13.30 uur werd ik gebeld. De persoon aan de andere kant van de lijn " over een half uur ben ik er"  waarop ik antwoordde " O ja en waar ben jij dan over een half uur ? ",  de persoon  " bij jou thuis koffie drinken "  waarop ik vroeg " wie ben jij dan " je spreekt met Frank Schut., ik had zijn stem niet herkend. Frank was weer eens een stukje gaan fietsen en was van Zelhem naar Noord Limburg gefietst ( 90 km) om bij mij koffie te komen drinken om vervolgens daarna weer door te fietsen naar zijn broer in Weert. Zaterdag zou hij dan van Weert naar vrienden in Eindhoven fietsen, om op zondag van Eindhoven naar zijn dochter in Amsterdam te fietsen en op maandag vervolgens weer terug van Amsterdam naar Zelhem, ongeveer 380 kilometer totaal.
Kom op Willem geen gejank, ga naar de Noordkaap met Frank.
Uit pure frustratie ben ik op zaterdag 18 januari op consult gegaan bij mijn ouwe Korpsmaat  John Kenbeek, voormalig sportofficier Korps Mariniers en heb van hem een paar mentale opkikkers gekregen.  Nu zal de slogan zijn;
Frank jij ouwe zot, Willem krijg je niet kapot, je weet het allemaal wel beter, maar ook ik maal niet om een kilometer.
Heb trouwens afgelopen zondag weer een tochtje door Duitsland gemaakt ( 109 km), ben inmiddels al weer 2 kilo kwijt en voel mij steeds beter.
Overigens, zowel John als Frank (toeval ), zweren bij de zogenaamde voedingszandloper, inmiddels deze voedingsbijbel ook maar gaan lezen.